چه کسی طرحواره درمانی را توسعه داد؟
چه کسی طرحواره درمانی را توسعه داد؟
دکتر جفری یانگ، دکترا، طرحواره درمانی را توسعه داد و اولین موسسه طرحواره درمانی را در نیویورک از کار خود در دانشگاه کلمبیا افتتاح کرد. دکتر یانگ در دانشکده روانپزشکی دانشگاه کلمبیا خدمت می کند. او همچنین مدیر مرکز شناخت درمانی نیویورک و موسسه طرحواره درمانی است. او عضو موسس آکادمی شناخت درمانی و بنیانگذار انجمن بین المللی طرحواره درمانی است. دکتر یانگ مقالات زیادی منتشر کرده است، از جمله طرحواره درمانی: راهنمای پزشک ، برای متخصصان بهداشت روان، و کتاب خودیاری دوباره اختراع کنید ، که پرفروش ترین کتاب خودیاری است. او بیش از 20 سال کارگاه های بین المللی ارائه کرده است و در سال 2003 به دلیل مهارت های آموزشی استثنایی خود جایزه معتبر سال مربی بهداشت روان NEEI را دریافت کرد.
دکتر یانگ در ابتدا با دکتر آرون بک (بنیانگذار درمان شناختی) به عنوان یک درمانگر شناختی کار می کرد. دکتر یانگ و همکارانش در حین کار با مشتریان در مرکز شناخت درمانی در دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند که برخی از مراجعین با ویژگی‌های مشترک مشخصی از رویکرد استاندارد بهره نمی‌برند. این مراجعان معمولاً الگوها یا مضامین طولانی مدت و خودشکوفایی در تفکر و احساس (و در نتیجه در رفتار یا مقابله) داشتند که نیاز به ابزار متفاوتی برای مداخله داشت. توجه دکتر یانگ به راه‌هایی معطوف شد که به مشتریانش کمک می‌کرد تا این الگوها یا مضامین عمیق‌تر را که به‌عنوان «طرحوارهها» یا «تله‌های زندگی» نیز شناخته می‌شوند، بررسی و اصلاح کنند.
این طرحوارهها یا الگوها شامل افکار و احساسات منفی/ناکارآمدی است که در اوایل زندگی در نتیجه نیاز به ارتباط، استقلال، بازی و خودانگیختگی، محدودیت‌ها و ادعای عدم رعایت کافی ایجاد می‌شوند. الگوهای منفی در طول زندگی فرد تکرار و تشریح می شوند و موانعی برای دستیابی به اهداف و برآورده شدن نیازهای فرد ایجاد می کنند.
برخی از نمونه‌های باورهای طرحواره عبارتند از: «من دوست‌داشتنی نیستم»، «من یک شکست خورده‌ام»، «مردم به من اهمیت نمی‌دهند»، «من مهم نیستم»، «یک اتفاق بد قرار است بیفتد»، « مردم مرا ترک خواهند کرد، «من هرگز نیازهایم را برآورده نخواهم کرد»، «من هرگز به اندازه کافی خوب نخواهم شد» و غیره…
این طرحواره ها از طریق سبک های مقابله ای حفظ طرحواره، اجتناب از طرحواره و جبران طرحواره از نظر رفتاری تداوم می یابند. این مکانیسم های مقابله ای در طرحواره درمانی به عنوان حالت های طرحواره شناخته می شوند (لیست زیر را ببینید). حالت های طرحواره حالت های هیجانی لحظه به لحظه و پاسخ های مقابله ای هستند که همه ما تجربه می کنیم. اغلب حالت‌های مقابله‌ای ما توسط موقعیت‌هایی ایجاد می‌شوند که نسبت به آنها بیش از حد حساس هستیم. بسیاری از این حالت‌ها ما را به واکنش بیش از حد نسبت به موقعیت‌ها یا انجام رفتارهایی سوق می‌دهند که در نهایت به خود یا دیگران آسیب می‌رسانند.
منبع اینترنت تهیه کننده عبدالرضا فارسی
